Αυτά έγραψε ο Νίτσε πριν από 138 ολόκληρα χρόνια για τους Έλληνες!

Friedrich Nietzsche (“Η Γένεση της Τραγωδίας”, κεφ. XV, 1872):

“Αποδεδειγμένα σε κάθε περίοδο της εξέλιξής του ο δυτικοευρωπαϊκός πολιτισμός προσπάθησε να απελευθερώσει τον εαυτό του από τους Έλληνες.Η προσπάθεια αυτή είναι διαποτισμένη με βαθύτατη δυσαρέσκεια, διότι οτιδήποτε κι αν (οι δυτικοευρωπαίοι) δημιουργούσαν, φαινομενικά πρωτότυπο και άξιο θαυμασμού, έχανε χρώμα και ζωή στη σύγκρισή του με το ελληνικό μοντέλο, συρρικνωνότανε, κατέληγε να μοιάζει με φθηνόαντίγραφο, με καρικατούρα. Έτσι ξανά και ξανά μια οργή ποτισμένη με μίσος ξεσπάει εναντίον των Ελλήνων, εναντίον αυτού του μικρού και αλαζονικού έθνους που είχε το νεύρο να ονομάσει βαρβαρικά (για κάθε εποχή) ό,τι δεν είχε δημιουργηθεί στο έδαφός του. Μα ποιοι, επιτέλους, είναι αυτοί των οποίων η ιστορική αίγλη υπήρξε τοσο εφήμερη, οι θεσμοί τους τόσο περιορισμένοι, τα ήθη τους αμφίβολα έως απαράδεκτα, και οι οποίοι απαιτούν μια εξαίρετη θέση ανάμεσα στα έθνη, μια θέση πάνω από το πλήθος.

Κανένας απο τους επανεμφανιζόμενους εχθρούς τους δεν είχε την τύχη να ανακαλύψει το κώνειο, με το οποίο θα μπορούσαμε μια για πάντα να απαλλαγούμε απ’ αυτούς. Όλα τα δηλητήρια του φθονου, της ύβρεως, του μίσους έχουν αποδειχθεί ανεπαρκή να διαταράξουν την υπέροχη ομορφιά τους.

Έτσι, οι άνθρωποι συνεχίζουν να νιώθουν ντροπή και φόβο απέναντι στους Έλληνες. Βέβαια, πού και πού, κάποιος εμφανίζεται που αναγνωρίζει ακέραιη την αλήθεια, την αλήθεια που διδάσκει ότι οι Έλληνες είναι οι ηνίοχοι κάθε επερχόμενου πολιτισμού και σχεδον πάντα τόσο τα άρματα όσο και τα άλογα των επερχόμενων πολιτισμών είναι πολύ χαμηλής ποιότητας σε σχέση με τους ηνίοχους (Έλληνες), οι οποίοι τελικά αθλούνται οδηγώντας το άρμα στην άβυσσο, την οποία αυτοί ξεπερνούν με αχίλλειο πήδημα.

“Friedrich Nietzsche (“The Birth of Tragedy”, section XV, 1872):

“Proven in every period of the evolution, the western European
Culture tried to free itsself from the Greeks- Hellenes.
This work is imbued with deep resentment because
Whatever (Western Europeans) created, seemingly
original and worthy of admiration, lost color and life in comparison with
the Greek model, shrunk, came to resemble a cheap
copy, a caricature.
So again and again soaked in a rage, hatred erupts against the Greeks,
against this small and arrogant nation that had the nerve, to name barbarian (for each
period), what had not beeing established in their territory.
But finally, who are they, that their historical prestige was
so ephimeral, their institutions so limited, their dubious morals so unacceptable, and who require an excellent position among
nations, a position above the crowd. None of the recurrent
enemies had ever the chance to discover the hemlock,with which we
could once and for all get rid of them.
All poisons of envy, of hubris, hatred, have been insufficient to
disrupt the wonderful beauty.
So people continue to feel shame and fear in Hellenes-Greeks. Of course, occasionally, someone appears to recognize the intact truth, the truth which teaches that the Greeks are the charioteers, of any upcoming culture and almost always these chariots and
horses of the coming cultures are of very low quality compared
the charioteers (Greeks- Hellenes), who eventually work out driving their chariot
the abyss, which they overcome by Achilles Leap. “

πηγή:http://www.gonevrokopi.gr      Αιμιλία Χ.

Αφήστε ένα Σχόλιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται.


The reCAPTCHA verification period has expired. Please reload the page.