μετάφραση από την Καλομοίρα Μπιμπέζα
Το κεντρικό κείμενο αυτής της ενότητας
Αυτό το φυλλάδιο στοχεύει στον εκπαιδευτή ή τον διαμεσολαβητή των εργατών στο πεδιό δράσης που είτε εκπαιδεύονται για πρώτη φορά σε αυτόν τον τομέα, είτε αναβαθμίζουν τις ικανοτητές τους. Επικεντρώνεται στις αρχές που βρίσκονται πίσω απο τις ικανότητες, τις τεχνικές και τις μεθόδους που βρίσκονται σε άλλα κείμενα αυτής της Ιστοσελίδας.
Εισαγωγή:
Επειδή εσύ, σαν εκπαιδευτής και διαμεσολαβητής, αναλαμβάνεις ένα πολύ σημαντικό έργο, συνεισφέροντας στην εξάλειψη της φτώχειας, πρέπει να ξέρεις μερικές βασικές αρχές που βρίσκονται πίσω απο τις τεχνικές και τις δραστηριότητες που θα διεξάγεις. Θα μάθεις να επιτίθεσαι στις αιτίες της φτώχειας, όχι στα συμπτώματα.
Θα μάθεις ότι ο εχθρός είναι η φτώχεια, όχι οι φτωχοί. Θα μάθεις ότι για να εξαλειφθεί η φτώχεια, πρέπει να δημιουργηθεί πλούτος: η απλή μεταφορά χρημάτων (ή μηχανών ραπτικής) απο ένα ιδιοκτήτη σε έναν άλλο απλά απομακρύνει προσωρινά τον πόνο. Θα μάθεις ότι η φτώχεια είναι ένα κοινωνικό πρόβλημα, και η βοήθεια προς τα πρόσωπα είναι διαφορετική απο την εισαγωγή μακροχρόνιων λύσεων σε ένα κοινωνικό πρόβλημα.
Εχεις μια ομάδα ανθρώπων και πρόκειται να εμπλακείς στη ζωή τους. Αυτό είναι ένα υπεύθυνο έργο. Χωρίς την αναγνώριση των οικονομικών και κοινωνικών παραγόντων και των επιπτώσεων της δραστηριότητάς σου μπορείς να κάνεις κακό αντί για καλό. Θυμίσου τον πρώτο όρκο των γιατρών, “Μην κάνεις κακό”. Ας είναι αυτή η πρώτη αρχή της καθοδήγησης.
Ο μακροχρόνιος στόχος μας είναι η εξάλειψη της φτώχειας. Τι προκαλεί τη φτώχεια;
Δεν θα την εξαλείψουμε με την προσωρινή ανακούφιση του πόνου και της δυσφορίας. Αυτά είναι τα συμπώματα. Πραγματικά, αυτή είναι η πρώτη πιθανότητα για να κάνεις κακό. Εάν ελατώσεις τα συμπτώματα, προσθέτεις φράγματα για την εξάλειψη της φτώχειας. Κάνοντας φιλανθρωπίες σε κάποιον με ανάγκη μειώνεις αυτόν τον πόνο της φτώχειας του/της βραχυπρόθεσμα, αλλά μαθαίνεις σε αυτό το άτομο να είναι πιο εξαρτημένο απο τέτοιου είδους φιλανθρωπίες.
Πρέπει να αναγνωρίσουμε τις αιτίες της φτώχειας, και να εξουδετερώσουμε αυτές τις δυνατές αρνητικές δυνάμεις. Μάθε τις “Πέντε Μεγάλες” κύριες αιτίες που βρίσκονται πίσω απο το κοινωνικό πρόβλημα της φτώχειας. Οχι μόνο θα διδάξεις αυτές τις πέντε μεγάλες στους εκπαιδευόμενούς σου ή τους συμμετέχοντες, πρέπει να ξέρεις οι αρχές για τη μείωση της φτώχειας απαιτούν την εξάλειψη αυτών των “Πέντε Μεγάλων”.
Πρέπει να επινοήσουμε μεθόδους για τη δημιουργία αυθεντικού πλούτου σαν μια στήριξη της διαδικασίας της ανάπτυξης. Όταν μερικοί άνθρωποι βλέπουν τη λέξη “πλούτος” σκέφτονται τον τεράστιο πλούτο των πλουσίων και δυνατών ανθρώπων. Ο πλούτος, παρολαυτα, σημαίνει ότιδήποτε έχει αξία, έστω και το μικρότερο, και είναι αυτό που μετράνε τα λεφτά. Αυτό είναι το αντίθετο της φτώχειας: αυτή είναι η αξία που βρίσκεται πίσω απο τα χρήματα.
Εάν θέλουμε να κερδίσουμε τη φτώχεια, τότε πρέπει να ξέρουμε τα πάντα για τη φτώχεια (όχι μόνο τα συμπτώματα) και τον πλούτο.
Ξεκαθαρίζοντας τις Υποθέσεις:
Πρέπει να ξεκαθαρίσεις μερικές κοινότυπες υποθέσεις. Η φτώχεια δεν είναι μόνο η απουσία χρημάτων. Ο πλούτος δεν είναι μόνο η κατοχή χρημάτων. Η φτώχεια και ο πλούτος είναι κάτι παραπάνω απο την έλλειψη ή την παρουσία χρημάτων.
Τα χρήματα μπορούν να χρησιμοποιηθούν σαν μέτρο πλούτου, σαν μέσο αποθήκευσης χρημάτων, και μια χρήσιμη ομάδα συμβόλων για την ανταλλαγή πλούτου. Αλλά τα χρήματα δεν είναι πλούτος, και η φύση της φτώχειας είναι πολύ πιο ενδιαφέρουσα και προκλητική απο την απουσία χρημάτων.
Θυμίσου, ότι αυτό το φυλλάδιο δεν στοχεύει να σε διδάξει τεχνικές, σε ενθαρρύνει να αναλύσεις τις αιτίες της φτώχειας, και τις αρχές των τεχνικών που έμαθες μέσα σε άλλα κείμενα αυτής της σειράς.
Τα χρήματα μπορεί να είναι ένα πολύ χρήσιμο εργαλείο. Τα χρήματα μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την καταπολέμηση της φτώχειας και τη δημιουργία πλούτου. Τα χρήματα απο μόνα τους, όμως, δεν θα εξαλείψουν τη φτώχεια. Η μεταφορά χρημάτων απο έναν ιδιοκτήτη σε έναν άλλο απλά προκαλεί τη μετακίνησή τους: δεν λύνει το κοινωνικό πρόβλημα της φτώχειας.
Χρειάζεσαι τρία πράγματα για να συνεισφέρεις στην απομάκρυνση της φτώχειας: (1) μια κατανόηση των ιδεών και των αρχών, (2) κάποιες ικανότητες στην εκπαίδευση, την διευκόλυνση και την οργάνωση, και (3) τα προσωπικά χαρακτηριστικά, που περιλαμβάνουν την ακεραιότητα, την παρακίνηση και τη δημιουργικότητα. Αυτό το φυλλάδιο δίνει έμφαση στο πρώτο.
Τι είναι Αλήθεια ο Πλούτος;
Εάν τα χρήματα δεν είναι το ίδο με τον πλούτο, και απλά η συμπλήρωση χρημάτων δεν θα φέρει την εξάλειψη της φτώχειας, τότε τι είναι ο πλούτος και πως θα βοηθήσεις στην καταπολέμηση της φτώχειας;
Δεν μπορούμε απλά να τυπώσουμε περισσότερα χρήματα. Εάν απλά προσθέσουμε μερικά χρήματα σε μια οικονομία (π.χ. τυπώνοντας περισσότερα χαρτονομίσματα), τότε συνεισφέρουμε στον πληθωρισμό, κάνοντας τα χρήματα να χάνουν την αξία τους. Πληθωρισμός σημαίνει απλά ότι η αξία των πραγμάτων ανεβαίνει. Δεν μπορούμε απλά να δώσουμε χρήματα στους φτωχούς. Εάν απλά μεταφέρουμε χρήματα, απο τους πλούσιους στους φτωχούς (μέσω αγαθοεργειών), δεν δημιουργούμε νέο πλούτο και δεν μπορούμε να επιτεθούμε στις αιτίες της φτώχειας. (Δες “Εξάρτηση,” και δες το ανέκδοτο για “τον Μωχάμετ και το Σκοινί,” στο φυλλάδιο “Ιστορίες“).
Ετσι, πρώτα πρέπει να καταλάβουμε τη φύση του πλούτου. Τί είναι;
Εάν κοιτάξουμε τον οικονομικό ορισμό του πλούτου, θα είμαστε πιο κοντά στο να δούμε πως μπορούμε να το χρησιμοποιήσουμε κατά της φτώχειας. Οι οικονομολόγοι μιλούν για “αγαθά και υπηρεσίες” με αξία, αλλά ακόμη και τα “αγαθά” έχουν αξία όχι μόνο όταν παρέχουν μια υπηρεσία. Ο όρος κλειδί εδώ είναι η αξία. (Δες “λέξεις κλειδιά.”) Κάτι έχει σχετική αξία όταν έχει αυτές τις 2 ιδιότητες, (1) εάν έχει κάποια χρησιμότητα και (2) εάν είναι σχετικά σπάνιο.
Ο πλούτος που πρόκειται να δημιουργηθεί (ή το εισόδημα που θα δημιουργηθεί) έχει τη μορφή της προστιθέμενης αξίας. Αυτό σημαίνει ότι κάτι (αξίας) έχει ήδη αξία, και οι δραστηριότητες των συμμετεχόντων, των εκπαιδευτών ή των πελατών θα του αυξήσουν την αξία. Αυτή η προστιθέμενη αξία είναι η δημιουργία του πλούτου.
Όποιοι απο εμάς υπήρξαν απένταροι ξέρουν τι σημαίνει φτώχεια. Αλλά η εμπειρία της μεμονωμένης φτώχειας, που μετριάζεται με το να πάρεις κάποια χρήματα, είναι πολύ διαφορετική απο το κοινωνικό πρόβλημα της φτώχειας, που είναι πρόβλημα όλης της οικονομίας – όλης της κοινωνίας. Το κοινωνικό πρόβλημα της φτώχειας είναι η έλλειψη πλούτου, όχι η έλλειψη χρημάτων. Για τα άτομα χαμηλού εισοδήματος, η φτώχεια είναι επίσης ένα αποτέλεσμα της διανομής του πλούτου μέσα στην κοινωνία. Εάν απλά προσθέσεις χρήματα στο σύστημα, δημιουργείς μόνο πληθωρισμό, και αυτό δεν οδηγεί στην εξάλειψη της φτώχειας στην κοινωνία. Πρέπει να προσθέσεις αξία (πλούτο) στο σύστημα για να μειώσεις (όχι απλά να μετριάσεις) τη φτώχεια. Η απάντηση στον πόλεμο κατά της φτώχειας, σαν κοινωνικό πρόβλημα, τότε, δεν είναι να προσθέσεις χρήματα αλλά να δημιουργήσεις ή να παράγεις πλούτο: και η δουλειά σου σαν διαμεσολαβητής είναι να οδηγήσεις τους φτωχούς σε μεθόδους που θα φέρουν πλούτο.
Μπορείς να κάνεις τρία πράγματα με τον πλούτο: (1) να τον καταναλώσεις, (2) να τον αποθηκεύσεις, και (3) να τον επενδύσεις. Για να το κάνουμε πιο κατανοητό, ας χρησιμοποιήσουμε το παράδειγμα του Αφρικανού αγρότη. ( Μπορείς να δώσεις αυτό το παράδειγμα με το να δείξεις ένα μικρό δοχείο με αποξηραμένα κουκούτσια μέσα του) Εφόσον η πλειοψηφία των αγροτών είναι γυναίκες και κορίτσια, θα χρησιμοποιήσουμε το “αυτή”, αλλά δεν κάνουμε διάκριση κατά των αντρών ούτε τους ξεχνάμε. Ας υποθέσουμε ότι μόλις έχει θερίσει μια σοδειά καλαμποκιού. Μπορεί να κάνει τα εξής (1) να το καταναλώσει, (2) να το αποθηκεύσει και (3) να το επενδύσει. (Δείξε το δοχείο με τα αποξηραμένα κουκούτσια και ζήτησε να σου πουν πιο απο τα τρία πράγματα μπορεί να γίνει, ή χώρισε τα σε τρεις μερίδες). Μπορεί να μαγειρέψει και να φάει μερικά, με τους φίλους και τους συγγενείς: αυτό σημαίνει ότι τα (1) καταναλώνει. (Φυσικά δεν μαγειρεύεις το φαγητό στην αίθουσα, αλλά χρησιμοποιείς τα κουκούτσια για να δείξεις την αλήθεια του παραδείγματός σου.) Μπορεί να βάλει μερικά σε ένα δοχείο: αυτό σημαίνει ότι τα (2) αποθηκεύει. Εάν παράσιτα και έντομα καταστρέψουν λίγο απο το αποθηκευμένο καλαμπόκι, θα το αποκαλέσουμε σαν μια ανεπιθύμητη και δυσάρεστη μορφή κατανάλωσης. Μπορεί επίσης να βάλει λίγο καλαμπόκι στην άκρη και να το χρησιμοποιήσει σαν τροφή, ή για σπορά και την μετέπειτα ανάπτυξη της σοδειάς. Αυτό είναι (3) η επένδυση του πλούτου της, του καλαμποκιού (που είναι ιδιαίτερα χρήσιμο και σπάνιο) Μόνο η τρίτη επιλογή δημιουργεί νέο πλούτο.
Το στοιχείο για την αύξηση του πλούτου σε ένα οικονομικό σύστημα, τότε, είναι η επένδυση, όπου η επιτόπου κατανάλωση απέχει απο το παρρόν, με στόχο να αυξηθεί η παραγωγή του πλούτου στο μέλλον. Ο μοντέρνος και πολύπλοκος κόσμος μας δεν είναι τόσο απλός όπως ένας αγρότης που πρέπει να πάρει αυτές τις 3 επιλογές, αλλά οι αρχές παραμένουν οι ίδιες, η επένδυση οδηγεί στην αύξηση του πλούτου, και στην εξάλειψη της φτώχειας.
Αυτή είναι μια σημαντική αρχή στο σχέδιο της αύξησης των εσόδων σε αυτή τη σειρά, και είναι ζωτικής σημασίας να το καταλάβεις πριν ξεκινήσεις τη δουλειά σου.
Η φτώχεια είναι ένα Κοινωνικό Πρόβλημα:
Τι δημιουργεί τη φτώχεια; (Το κοινωνικό πρόβλημα της φτώχειας).
Η έλλειψη χρημάτων είναι ένα μέτρο και ένα σύμπτωμα της φτώχειας. Η θεραπεία του συμπτώματος δεν θα θεραπεύσει την αρρώστια. Οι αιτίες του κοινωνικού προβλήματος της φτώχειας βρίσκονται σε πολλούς παράγοντες, ειδικά στους πέντε μεγάλους: μάστιγα, άγνοια, ανεντιμότητα, απάθεια και εξάρτηση.
Η μάστιγα δημιουργεί την προμήθεια μοχθου της κοινωνίας ώστε να είναι λιγότερο αποδοτική. Η αρρώστια και ο θάνατος αφαιρούνται απο τον έναν απο τους τρεις παράγοντες της παραγωγής, την ανθρώπινη εργασία. Η μάστιγα απο μόνη της μπορεί να μειωθεί έχοντας μια καλύτερη κατανόηση στο πως μπορούμε να την αποτρέψουμε, και διασφαλίζοντας ότι ο κοινοτικός πλούτος θα χρησιμοποιηθεί για την αποτροπή και τη θεραπεία της μάστιγας και όχι για προσωπικό κέρδος.
Γι’αυτό οι παράγοντες της φτώχειας συνδέονται: η ανεντιμότητα και η άγνοια συμβάλουν στη μάστιγα, και τα τρία συμβάλουν στην φτώχεια.
Η άγνοια, όπως αναφέρθηκε και αλλού, δεν είναι κάτι ντροπιαστικό, είναι γεγονός. Προκαλείται απο την απομόνωση έτσι ώστε κάποιοι άνθρωποι δεν γνωρίζουν μερικά πράγματα επειδή δεν έχουν ακούσει γι’αυτά (πληροφορίες). Αλλοι παράγοντες της φτώχειας μπορούν να συμβάλουν στην άγνοια, συμπεριλαμβανομένων και της μάστιγας και της ανεντιμότητας. Και οι δύο αυτοί παράγοντες συμβάλουν στην μικρή διαθεσιμότητα της εκπαίδευσης και της πληροφόρησης.
Η ανεντιμότητα, απο την άλλη, είναι ένας κύριος παράγοντας της φτώχειας σαν κοινωνικό πρόβλημα. Οταν ένα άτομο με θέση εμπιστοσύνης αποσπά υλικό αξίας με σκοπό το προσωπικό κέρδος, η κοινωνία στο σύνολό της μπορεί να χάσει περισσότερα απο αυτό το υλικό που θα μπορούσαν να συμβάλουν στην ανάπτυξη και τη μείωση της φτώχειας. Αυτό είναι ένα μέρος αυτού που οι οικονομολόγοι αποκαλούν “πολλαπλό αποτέλεσμα”. Η ανεντιμότητα κυριαρχεί σε μια ατμόσφαιρα απάθειας, άγνοιας και εξάρτησης, έτσι εδώ βλέπουμε άλλο ένα παράδειγμα της σύνδεσης των παραγόντων της φτώχειας.
Σημείωσε ότι αυτή δεν είναι μια αξιολόγηση αξίας. Δεν λέμε ότι η ανεντιμότητα, η μάστιγα, η άγνοια και η απάθεια είναι κακές. Σε σχέση με ότι διδάσκουν οι θρησκευτικοι ηγέτες για το καλό και το κακό. Αυτή είναι μόνο μια επιστημονική ανάλυση (κοινωνική επιστήμη) των παραγόντων που οδηγούν στη φτώχεια.
Για να καταπολεμήσεις το κοινωνικό φαινόμενο της φτώχειας (εάν αυτή είναι η απόφαση των ανθρώπων) είναι αναγκαίο να καθορίσεις και να αναλύσεις τις αιτίες της φτώχειας.
Επιπλέον οι παράγοντες της φτώχειας περιλαμβάνουν την έλλειψη αγορών, την έλλειψη αρχηγείας, την έλλειψη υποστηρικτικών υπηρεσιών και φτωχών υποδομών. Αυτοί οι παράγοντες, με τη σειρά, είναι τα αποτελέσματα των πέντε-κλειδιών αιτιών: απάθεια, μάστιγα, ανεντιμότητα, εξάρτηση και άγνοια.
Η φτώχεια, όπως και ο πλούτος, υπάρχει σε πολλές παραλλαγές που σχετίζονται με την ιδιοκτησία. Η έλλειψη κοινόχρηστων ανθρωπίνων εγκαταστάσεων και υπηρεσιών ανήκει στη δημόσια ή ομαδική ιδιοκτησία. Αυτές περιλαμβάνουν την έλλειψη πρόσβασης στις υγειονομικές και εκπαιδευτικές εγκαταστάσεις, την έλλειψη υποδομών όπως οι δρόμοι, οι αγορές, το ηλεκτρικό ή το τηλέφωνο, και η έλλειψη άλλων κοινόχρηστων εγκαταστάσεων όπως υγειινής, νερού και εξαρτώμενη παροχή φαγητού. Αυτα τα είδη κοινόχρηστου πλούτου διαφέρουν απο την προσωπική ιδιοκτησία, όπου οι φτώχεια φανερώνεται απο το χαμηλό ή καθόλου εισόδημα, την έλλειψη γης και άλλης ιδιοκτησίας, την έλλειψη των προσωπικών κεφαλαίων (εργαλεία, κτήρια, εργοστάσια), και την έλλειψη ανθρώπινων ικανοτήτων.
Αυτη η μεθοδολογία δίνει έμφαση στη δημιουργία ατομικού κεφαλαίου και στη μείωση της φτώχειας μέσω της ενεργοποίησης των ατομικών μικρών επιχειρήσεων.
Η Ανάγκη για Επένδυση:
Αυτή η μέθοδος δείχνει τα βασικά, σε ένα πολύ αρχικό στάδιο, για την ατομική επένδυση που, εαν ριζώσει και μεγαλώσει, θα συνεισφέρει στην δημιουργια του πλούτου σε όλη τη χώρα και την εξάλειψη της φτώχειας.
Σαν εκπαιδευτής, πρέπει να ξέρεις το νόημα της επένδυσης, και το ρόλο του στην καταπολέμηση της φτώχειας και στη δημιουργία πλούτου (δημιουργία εσόδων).
Ο υπάρχων πλούτος μπορεί να προσανατολιστεί προς την κατανάλωση ή την επένδυση. Το καλαμπόκι, σαν φαγητό, είναι ένα παράδειγμα ενός καταναλωτικού αγαθού. Μια τσάπα, που χρησιμοποιείται για την προετοιμασία του εδάφους, είναι ένα παράδειγμα κεφαλαιουχικών αγαθών. Ενα κεφαλαιουχικό αγαθό δεν μπορεί να καταναλωθεί άμμεσα, αλλά μπορεί να συνεισφέρει στην περαιτέρω αύξηση του πλούτου. Η επένδυση σημαίνει τον προσανατολισμό του πλούτου προς παραγωγή κεφαλαίου, το οποίο θα συνεισφέρει στην αύξηση του πλούτου στην κοινότητα και την κοινωνία.
Οταν ξεκινήσετε αυτο το πλάνο δημιουργίας εσόδων, οδηγείτε χαμηλού εισοδήματος επιχειρηματίες στην μετατροπή πλούτου για κατανάλωση σε πλούτο για επένδυση, και έτσι στην αύξηση του πλούτου και τη μείωση της φτώχειας. Μικρού μεγέθους παραγωγικές επιχειρήσεις, ειδικά αυτές που κάνουν την αρχική διαλογή των αγροτικών προϊόντων, είναι πιο αποτελεσματικές όταν διευθύνονται απο μεμονωμένους διευθυντές. Αυτή η διαδικασία είναι ιδιαίτερα χρήσιμη σε όλη την ήπειρο, και είναι ο πιο υποσχόμενος τομέας για την μείωση της φτώχειας σε μια ευρείας κλίμακας βάση.
Η δουλειά σου σαν παρακινητής είναι ενημερώσεις του χαμηλοεισοδηματίες, ειδικά τις γυναίκες (επίσης τους άνεργους νέους, τους ανάπηρους, τους ευάλωτους), πως να γίνουν δημιουργοί πλούτου, δηλ. μεμονωμένοι εργολήπτες που ασχολούτναι με τις σοδειές.
Συμπέρασμα:
Όπως σε κάθε κοινοτικό έργο, η δημιουργία εσόδων ανάμεσα στους χαμηλοεισοδηματίες είναι κάτι περισσότερο απο το να ακολουθείς τυφλά μια αλληλουχία δράσεων: είναι απαραίτητο να καταλάβεις τις κοινωνικές και οικονομικές αρχές που βρίσκονται πίσω απο τις σωστές πράξεις που πρέπει να κάνεις.
Χωρίς την κατανόηση αυτών των σημαντικών αρχών, μπορεί να δελεαστείς να πάρεις λανθασμένες αποφάσεις σε σχέση με τη δράση και το σκοπό σου, τις προθέσεις, τα αποτελέσματα (απόδοση) και τις επιπτώσεις (συνέπειες) των πράξεων σου.
Υπάρχουν πολλοί, με επιχειρήματα που μοιάζουν πειστικά, που θα προσπαθήσουν να σε βγάλουν απο το σωστό δρόμο: τότε υπάρχει αληθινός κίνδυνος να λαμβάνεις αποφάσεις που συμβάλουν στην εξάρτηση και τη φτώχεια μακροπρόθεσμα (ενώ βραχυπρόθεσμα μπορεί να υπάρχει πρόσκερη ανακούφιση), παρά μια υφιστάμενη μείωση της φτώχειας και μια αυθεντική δημιουργία εσόδων.
Για να σε βοηθήσει το φυλλάδιο στην κατανόηση, σου εξηγεί τη φύση του πλούτου (πως διαφέρει απο τα χρήματα), την κοινωνική (όχι την προσωπική) φύση του κοινωνικού προβλήματος της φτώχειας, το νόημα και το βασικό στόχο της επένδυσης, και την αντίληψη ότι η αγαθοεργεία (δώρα χρημάτων ή αγαθών) και τα επιδόματα ή τα δάνεια με χαμηλό επιτόκιο θα συμβάλουν στο πρόβλημα παρά στη λύση.
––»«––
Πρόσθεση Αξίας:
Σαπούνι Φτιαγμένο απο Στάχτες και Λίπος = Δημιουργία Πλούτου
© Πνευματικά δικαιώματα 1967, 1987, 2007 Φιλ Μπαρτλ
http://cec.vcn.bc.ca