Ο μεγάλος ηγέτης Μαχάτμα Γκάντι ήταν ο μεγαλύτερος υπέρμαχος της παθητικής αντίστασης! Είναι ο άνθρωπος που οδήγησε τον λαό της Ινδίας στην απελευθέρωση από την Βρετανική κατοχή το 1947.
«Οφθαλμός αντί οφθαλμού και θα καταλήξει όλος ο κόσμος τυφλός.»
(το καλύτερο του, η καρδιά της παθητικής αντίστασης)
Ο Γκάντι αντιτίθεται στις βίαιες μεθόδους για την ανεξαρτησία της Ινδίας και κηρύσσει το 1919 τη Satyagraha, την παθητική αντίσταση πού στην πράξη οδηγεί στην πολιτική ανυπακοή. Αυτή ή τακτική για να πετύχει χρειάζεται απόλυτη ενότητα. Ό Γκάντι καθορίζει την 6η Απριλίου 1919 ως ήμερα «χαρτάλ», αποχής από κάθε εργασία, πένθους, νηστείας και προσευχής. Σύσσωμο το Ινδικό έθνος άκουσε τον Γκάντι και αυτή η μέρα γίνεται Ιστορική, γιατί για πρώτη φορά συμμετέχουν στον Ινδικό απελευθερωτικό αγώνα μεγάλες μάζες λαού.
«Ή ‘Αγγλία, έλεγε ο Γκάντι, μας εκμεταλλεύεται και μας καταπιέζει. Πρέπει να αποκτήσουμε την ανεξαρτησία μας. ‘Εμπρός, όλοι στον αγώνα. Αλλά με ηπιότητα και χωρίς βιαιότητα. Μόνον έτσι θα νικήσουμε».
Τον Μάρτιο του 1930 παρακινεί τους Ινδούς σε πολιτική ανυπακοή χωρίς βιαιότητα, δίνοντας ο ίδιος το παράδειγμα με την «πορεία των μαρτύρων». Ήμερες βαδίζει προς τη θάλασσα ημίγυμνος, ξυπόλητος, αποφεύγοντας κάθε εκδήλωση βίας. Ή ανθρωπότητα με συγκίνηση παρακολουθεί τα γεγονότα. Οι Άγγλοι πιάνουν και φυλακίζουν αυτόν, τον γιό του και όλους τους ηγέτες τού Ινδικού κινήματος ανεξαρτησίας.
Ύστερα από την αποφυλάκιση του παίρνει μέρος στις διαπραγματεύσεις με τους Άγγλους πού κράτησαν δύο χρόνια (1945-1947) και κατέληξαν στην ανακήρυξη της ανεξαρτησίας της ‘Ινδίας, στις 15 Σεπτεμβρίου 1947.
0ι θρησκευτικές και πολίτικο-κοινωνικές αρχές του Γκάντι, η μέχρι αυταπάρνησης αγάπη του για τον λαό, η πραότητα, ηθικότητα και απλότητα της ζωής του, η άκαμπτη θέληση του και ο ασταμάτητος εύστοχος αγώνας του για την ανεξαρτησία της ‘Ινδίας συνήγειραν όλους τους ‘Ινδούς, ανεξάρτητα από θρησκευτικές, κοινωνικές, οικονομικές και άλλες διακρίσεις, γύρω από τον μεγάλο ηγέτη, τη «Μεγάλη Ψυχή», πού λατρεύτηκε και ακολουθήθηκε ως θεός στον αγώνα για μια ελεύθερη πατρίδα.
Μεταξύ άλλων είπε:
Η γη παράγει αρκετά για να ικανοποιήσει τις ανάγκες κάθε ανθρώπου, όχι όμως την απληστία του.
(αφιερωμένο στους Ροκφέλερ & ΣΙΑ και το κακό συναπάντημα)
«Πρέπει να είσαι η αλλαγή που εύχεσαι να δεις στον κόσμο.»
«Πρώτα σε αγνοούν, μετά σε κοροϊδεύουν, μετά σε πολεμούν και μετά νικάς.»
(φιλοσοφικό ρητό, εφαρμόζεται σε όλες τις περιπτώσεις επαναστατικής αλλαγής)
«Κανείς δεν με βλάπτει χωρίς την άδειά μου.»
«Τη στιγμή που ο σκλάβος αποφασίζει να μην είναι πια σκλάβος, οι αλυσίδες του σπάνε.»
«Οφθαλμός αντί οφθαλμού και θα καταλήξει όλος ο κόσμος τυφλός.»
(το καλύτερο του, η καρδιά της παθητικής αντίστασης)
«Το να πολεμάς το κακό με κακό δεν βοηθά κανέναν. Αν δεν συγχωρείς, τότε αφήνεις το παρελθόν και κάποιον άλλον να ελέγχει πως νιώθεις. Συγχωρώντας, απελευθερώνεσαι από αυτά τα δεσμά και τότε μπορείς να συγκεντρωθείς ολοκληρωτικά στον επόμενο στόχο σου.»
«Δεν είναι σοφό να είσαι σίγουρος τη σοφία κάποιου. Είναι υγιές να θυμάσαι ότι ο δυνατόν μπορεί να εξασθενίσει και ο σοφός να σφάλλει.»
Υ.Γ Υπάρχουν αρκετά ‘κενά’ στο άρθρο λόγο της προσπάθειας μου να μικρύνει και να διαβαστεί από τους περισσότερους….
πηγές: Ανδρομέδιος, Βικιπαίδεια