Φίλοι και γνωστοί περιμένουν…
Περιμένουν να τοποθετηθώ μετά τα χθεσινά αποτελέσματα.
Όσο με θυμάμαι πάντα έβγαινα μπροστά για να τοποθετηθώ πολιτικά. Ποτέ όμως δεν το έκανα κομματικά.
Εκτός μιας και μόνο εξαίρεσης.
Από το 2011 και το κίνημα των αγανακτισμένων όπου ήμουν πάντα εκεί να ακούσω & να αφουγκραστώ τον κόσμο έχουν αλλάξει πολλά.
Πίστευα ότι θα αλλάξω τον κόσμο, ότι θα αλλάξει ο κόσμος…
Αλλά…
Δεν ήμουν έτοιμος να πάρω απάντηση στο αν ο κόσμος θέλει πραγματικά να αλλάξει.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα του μέσου πολίτη και ψηφοφόρου σήμερα δεν είναι η ανισότητα, οι διακρίσεις, η μεροληψία, τα καρτέλ, η διαπλοκή κ.α
Το μεγαλύτερο πρόβλημα του είναι ότι όλα τα παραπάνω δεν είναι προς το συμφέρον του. Δεν έχει θέμα με το να υπάρχουν, αλλά με το να είναι στην «σωστή» μεριά της ζυγαριάς.
Άργησα…
Άργησα πολύ να το καταλάβω και θύμωνα.
Είχα μεγαλύτερες και υψηλότερες προσδοκίες γι αυτό είχα θυμώσει.
Ο καλύτερος τρόπος για να απογοητευτείς είναι να έχεις υψηλές προσδοκίες από τους άλλους.
Τη σχέση σου, τους συνεργάτες σου, τους πάντες.
Το 2011-12 ήμασταν σίγουροι πως όταν «καθαρίσει» η παλιά γενιά όλα θα στρώσουν.
Αχ ο χρόνος. Αυτός ο χρόνος πόσο απλοποιεί τα πράγματα και πόσα μαθήματα σου δίνει.
Παρακάτω βλέπουμε πως ψήφισε η νέα γενιά. Αυτούς που τότε, τους περιμέναμε. Που είχαμε προσδοκίες από αυτούς.
Πλέον μεγάλωσα και γω. Άλλο 22 άλλο 34.
Οι κόντρες μου και η φωνή μου έφεραν μπελάδες. Απειλητικά μήνυμα και κυνηγητό.
Κάποιοι «οργανισμοί» έτσι λύνουν τα προβλήματα τους.
Θυμάμαι περισσότερο χαιρόμουν παρά φοβόμουν τότε. Τύπου θα γίνω μάρτυρας υπερασπίζοντας τα ιδανικά μου.
Είναι λίγο μετά που έγραψα γι αυτό:
«Ενώ εσύ είσαι διατεθημένος να πεθάνεις για τα ιδανικά σου, έρχεται η στιγμή που αναγνωρίζεις πως οι περισσότεροι δεν έχουν.»
Κόντρα στην κόντρα επειδή εγώ διάβαζα. Είχα γνώση, νόμιζα πως όλοι έχουν το ίδιο επίπεδο.
Στα σεμινάρια που κάνω σήμερα ένα σημαντικό κομμάτι έχει να κάνει με κάτι που είπε ο Καντ:
«Σε ότι αντιστέκεσαι, επιμένει.»
Υπάρχει ανάλυση αλλά ας μείνουμε στο «Όπου εστιάζεις, εξαπλώνεται.»
Αυτή η εμπειρία 12+ πλέον ετών ως ενεργός πολίτης με άλλαξε.
Όχι δεν έχει αλλάξει καμία από τις αξίες που είχα. Είχαν βάσεις και γι αυτό παρέμειναν στο χρόνο.
Δεν ήμουν, ούτε θα γίνω δογματικός. Οι προκαταλήψεις του τότε δεν υπάρχουν στο σήμερα. Μια απόδειξη πως όντως ωρίμασα.
Και έμαθα το πιο σπουδαίο, το πιο σημαντικό.
Όχι στα λόγια αλλά στα έργα. Γιατί στα λόγια το ξέραμε και τότε.
«Γινε η αλλαγή που θέλεις να δεις στον κόσμο.»
Και το 90% να ψηφίσει άκρα δεξιά ή άκρα αριστερά. Δείχνει περισσότερα για την κοινωνία μας, παρά για μένα προσωπικά.
Όπως λέει στην ιστορία ο μοναχός:
Όταν τον ρώτησαν γιατί ενώ τον τσίμπησε 2 φορές, συνεχίζει να προσπαθεί να σώσει τον σκορπιό.
👉 Εμένα η φύση μου είναι να κάνω καλό.
Και του σκορπιού να προστατευθεί. Δεν θα αλλάξω την φύση μου εξ αιτίας των άλλων.
Έτσι έμαθα να λειτουργώ. Όσοι πιστοί προσέλθετε.
Βαρέθηκα τα λόγια. ΜΟΝΟ έργα.
Όπως κάνεις ένα πράγμα, κάνεις το οτιδήποτε.
Ξεκινήσαμε το ένα. Θα ρθει η ώρα που θα το δουν τα μάτια των άλλων.
Και μια πρόβλεψη γιατί μ αρέσει να λέω πράγματα και ας εκτεθώ.
Δεν θα συμπληρώσει 4 χρόνια αυτή η Βουλή. Και πιο πιθανό ούτε 2 να μην συμπληρώσει θεωρώ.
Θα δείξει…
Άγγελος Προσώτσανλης