Τις τελευταίες μέρες ολόκληρη η επιστημονική κοινότητα φαίνεται να έχει ενθουσιαστεί με την πιθανότητα το σύμπαν μας να είναι ένα ολόγραμμα. Η έρευνα που έρχεται από την Ιαπωνία και την ομάδα του Yoshifumi Hyakutake βασίστηκε πάνω στη θεωρία του Αργεντινού φυσικού Juan Maldacena, ο οποίος το 1997 προκάλεσε αίσθηση με τους ισχυρισμούς του ότι το Σύμπαν μας είναι κάτι σαν το Matrix, όπου ο κόσμος που αντιλαμβανόμαστε γύρω μας δεν υπάρχει στην πραγματικότητα αλλά είναι μια προβολή, ένα ολόγραμμα του αληθινού.
Μια παρόμοια θεωρία είχε και ο Πλάτωνας με την αλληγορία του Σπηλαίου όπου οι αλυσοδεμένοι άνθρωποι βλέπουν μόνο τις σκιές των αληθινών πραγμάτων κι, επομένως, τις αντιλαμβάνονται ως αληθινές, ενώ στην πραγματικότητα είναι μόνο προβολές.
Τέτοιου είδους θεωρίες υπήρχαν πάντοτε και αντιμετωπίζονταν ως σενάρια επιστημονικής φαντασίας. Ωστόσο, ο Hyakutake έφερε τα πάνω κάτω, υποστηρίζοντας ότι έχει στοιχεία που αποδεικνύουν τη θεωρία περί ολογράμματος.
Σύμφωνα με τη θεωρία του Maldacena, η βαρύτητα προκύπτει από πάρα πολύ λεπτές, παλλόμενες χορδές (βλέπε Θεωρία των Χορδών), οι οποίες αποτελούν το Σύμπαν μας κι ότι οι εννιά διαστάσεις του «κόσμου των χορδών» είναι απλά ένα ολόγραμμα, μια προβολή ενός άλλου κόσμου, πιο απλού και επίπεδου που δεν έχει καθόλου βαρύτητα.
Η θεωρία αυτή αν και δεν είχε αποδειχθεί είχε συναρπάσει τους επιστήμονες καθώς έβρισκε τρόπο να «γεφυρώσει» τη θεωρία του Αϊνστάιν για τη βαρύτητα με την κβαντική φυσική. Η έρευνα του Ιάπωνα επιστήμονα, που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Nature, κατάφερε να βρει στοιχεία που υποστηρίζουν ότι η θεωρία αυτή τελικά ίσως και να ισχύει. Ο Hyakutake υπολόγισε την εσωτερική ενέργεια της μαύρης τρύπας, το όριο μεταξύ της μαύρης τρύπας με το υπόλοιπο του Σύμπαντος, την εντροπία της και άλλες ιδιότητες της, στηριζόμενος στις προβλέψεις της θεωρίας των χορδών αλλά και τα λεγόμενα «εικονικά» σωματίδια που εμφανίζονται και εξαφανίζονται συνεχώς. Την ίδια στιγμή, μέλη της ομάδας του υπολόγισαν την εσωτερική ενέργεια του αντίστοιχου, κατώτερης διάστασης Σύμπαντος, που δεν περιλαμβάνει βαρύτητα, βρίσκοντας ακριβώς τα ίδια αποτελέσματα.
Βλέποντας τα ευρήματα, ο Maldacena τόνισε ότι αν και δεν αποτελούν 100% απόδειξη, ωστόσο, δείχνουν ότι δύο κόσμοι που φαίνονται εντελώς διαφορετικοί είναι στην πραγματικότητα πανομοιότυποι.
Όσο απίθανη κι αν φαίνεται, η θεωρία αυτή αρχίζει να τεκμηριώνεται και να αποδεικνύεται αποκτώντας ολοένα και περισσότερος θιασώτες. Εσείς τι λέτε; Το μπλε ή το κόκκινο χάπι;
πηγή: http://www.pints.gr/